viernes, 30 de abril de 2010

1º De Mayo


Como todos los años desde que la clase obrera intenta emanciparse del yugo capitalista,se ha celebrado el 1º de Mayo el día del trabajador,de la clase obrera.Día que para los y las comunistas es muy importante debido al significado que éste día tiene.

Cualquier día es bueno para comenzar la revolución socialista,pero no hay nada mejor que comenzarla éste día,cuando la clase obrera,aunque pobre mayormente y adquisitivamente,se alza para gritar las injusticias que todos sufrimos,y para exijir respuestas y soluciones; no nos vamos a quedar callados,ya que si el sistema nos da "el dia del trabajador" cuando deberia de ser todo el año,gritaremos tanto,saltaremos tanto que el suelo tiemble,que el burgués,al menos una vez al año,tiemble.

Desde Asturias me dirijo al resto del estado y del mundo para deciros:
VIVA EL DÍA DE LA CLASE OBRERA A TODOS Y TODAS,es el momento de que nos escuchen,por las buenas o por las malas.

¡¡Salud y Revolución!!

Asturies

martes, 27 de abril de 2010

A construir el Socialismo


Hoy, cuando la Crisis Capitalista muerde ferozmente, muchas organizaciones de mi juventud a las que yo creía hace años muertas se han reorganizado y han vuelto a la palestra del comunismo. PTE, PCE (m-l), son ejemplos muy válidos para corroborar lo que expongo en estas lineas.

Recuerdo a viejos camaradas, Fernando ( Pce m-l) , Marco ( Pce m-l), que, segun mis fuentes, aun siguen en la lucha comunista. Tengo buenos recuerdos de ellos, desde aqui les mando un abrazo si me leen.

Parece que la necesaria unidad de los partidos marxistas leninistas, y la reubicación del PCE en el panorama político, son caminos aun crudos. Cada partido tiene sus diferencias, que deberían salientar estudiando bien algunos puntos sobre el centralismo democrático.

Ultimamente UP (del cual no conozco demasiado) ha intentando la unificación con el PCPE, un partido importante, con larga trayectoria y , y con el PCE (m-l), que recordemos, llevan poco de andadura desde su reorganización, unos 4 años aproximadamente.

A lo que quiero llegar, esque plantear la reorganización puede ser considerado por algunos pocos de puro oportunismo. Más esos hombres de poca fé, caen en el dogmatismo. La labor de estos partidos, de TODOS los Marxistas Leninistas, no es ni mucho menos que la UNIDAD por la REVOLUCIÓN SOCIALISTA.

Mis ánimos a todos y todas aquellas personas que aun creemos en un futuro más justo.

Firma : Carrete.

domingo, 25 de abril de 2010

A un Camarada

A UN CAMARADA

Trabajaste en la mina desde pequeño
En la zona norte de España
Dabas al pico con maña
Por algo que llevarte a la boca
Luego vino la revolución
Y luchaste por tus derechos
Entre picos y palas
Se forjó un corazón
Revolucionario
Con tintes libertarios
Pero viste ya que no se podía más
Y diste un paso para actuar
Saliste a un mitin a charlar
Y movilizaste a las masas
Contra el capitalista
Contra el burgués
Porque eras comunista
Y eso es lo que eres, es y fuiste
Frente al imperialista,
El pueblo primero
Forjado como el acero
Entre frió y carbón.
Frente al nacional,
Tus compañeros
De fatigas y camaradas
Frente al militar,
Las milicias
Del proletariado
Con sangre forjado
Y en tu figura plasmo a todos aquellos
Héroes anónimos
Que siguen hoy luchado
Por un mundo mejor y bello
(Uso aquí el presente nómico)
Saludos a los camaradas mineros
Fieles a la revolución
Y, en mi recuerdo, siempre prisioneros.



Daniel Fernández

lunes, 19 de abril de 2010

Y llego el Trotskismo


Y llegó el trotskismo, con un saludo arrogante, quedándose con el humilde camarada.

Y llegó el trotskismo, invadiendo el territorio del marxista, en claro oportunismo.

Y llegó el trotskismo, sectario, desorganizado, doblegando al comunista.

Y llegó el trotskismo, en paso acelerado, con prisa por ocupar los "suculentos" escaños de la democracia, renegando del principio de "dictadura del proletariado".

Y llegó el trotskismo, con su visión imperialista y dogmática. Hablo de la teoría ya fracasada de "REVOLUCIÓN PERMAMENTE", que no respeta el derecho de adaptaa el socialismo a las necesidades de cada territorio, como subrayó en su dia el camarada Vladimir Lenin.

Y llegó el Trotskismo, costruyendo sus palacios, sus aposentos, participando del capital.

Que la Historia se repite es una realidad, y combatirla desde la UNIDAD, es nuestro trabajo.

Carrete

domingo, 18 de abril de 2010

O DOMINGO 18, TODOS EN COMPOSTELA COA REVOLUCIÓN CUBANA



A raiz das ultimas difamacións sobre a Revolución Cubana dende os medios de comunicación, a esquerda
revolucionaria acudiu a manifestación convocada pola Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil.

A participación foi exitosa, entre os acudintes destacan o PCPE, o PCG, o FPG, Isca!, ADIANTE , Galiza Nova e un largo
etcetera, a posición era clara, UNIDADE pola DEFENSA de Cuba, un dos mellores exemplos de loita polo comunismo.
A solidaridade e o internacionalismo estaban latentes,cantando consignas a favor do socialismo, do PCC, e
dos irmaos Castro.

E un orgullo para este que vos escribe aver acudido a esta importantisima cita.

Ao final todos unidos cantando o himno galego, unidos pola causa revolucionaria, moi fermosa esa estampa.

Eire

¿Verdaderamente el PCE ha ayudado a lo largo de la historia o simplemente se ha aprovechado de su momento historico para beneficiarse en el futuro?



Nos remontamos a la Guerra Civil,dónde el Partido Comunista Español era el elebado máximo exponente a conseguir ganar la lucha al bando fascista.Lister en cabeza de la mayoría de guerrillas que se desarrollaban por el resto del estado Español,conseguía a pasos pequeños pero firmes que fueran los fascistas los que retrocedieran.Sin embargo,otro "cabecilla" que quería estar en todo y en realidad nunca estaba en nada era Carrillo,aquel revolucionario que soñaba con ser algún día dirigente del PCE gracias a sus esfuerzos.Éste no soñaba con que la clase obrera llegara a su emancipación,sino que luchaba por su puesto futuro dentro del partido.Muchas luchas puede decir que ha visto,pero en ninguna ha participado,siempre se escondía.

Un gran día,cuando el General Franco fallece y se empieza a instaurar la monarquía,ya habia un supuesto liberalismo para expresar lo que cada cual pensaba y opinaba.Después de tanto tiempo,Carrillo ya era uno de los máximos dirigentes del PCE.Y en sus reuniones tramaban lo que sería en un futuro el Eurocomunismo.
Hasta que España no empezó a integrarse en ese "sueño" que sería la Unión Europea,éstos no pudieron hacer realidad su avance (más bien retraso) político,dejando atrás sus ideales y su orgullo por el vil papel,el dinero.

Dinero que ahora,ganan más sentados en una tribuna discutiendo sobre políticas inservibles con el enemigo,que un obrero en su puesto de trabajo.¿Y ellos eran los que daban la supuesta vida por nosotros en la Guerra Civil? Más bien han luchado para que no les arrebatasen la vida y poder arrebatar la nuestra.

Si ese es el comunismo marxista-revolucionario que quieren predicar,es un ejemplo mediocre.Ya que ahora(de momento),no hay ninguna revolución,además que "revolucionarios" lo somos todos.No es ninguna doctrina a seguir(más bien es una meta a alcanzar).

Ahora lo que si que hay que abonar y recoger el fruto,es el Marxismo-Leninismo, la teoría científica y la parte práctica que se usó para luchar y vencer al fascismo y al capitalismo en la antigua URSS.

Creo que sobran ya las palabras,los echos hablan por sí mismos en la actualidad.

¡¡COMUNISMO O MUERTE!!


Asturies

26945


26945 , numero que leva na mente de muitos galegos fai já ums messes . De repente um dia aperecerom ums numeros extranos polas ruas , despois forom aparecendo mais e mais polas cidades do pais. A xente expeculou de todo :

-Codigo secreto dos nazis
-Asistentes a um partido virtual
-Ata algum facha pensou que era o “numero de neuronas que perderamos”

Pero nom ,era a xente que perdia a fala do nosso idioma cada ano , claro moita xente dira “ só é um numero” para min nom .Som xente , com nomes e apelidos , cumha vida que seguramente rexeitoulhes o nosso idioma ou quizas emigrarom a outra terra , nom sei .E escoitado a xente pola rua o mesmo no bus :
-“Que é ese numero?”
-“nom sei , entrei na sua paxina e só pom umha fecha”(15-04-10)

E escoitado tamem cousas como: ”moi bem pero agora que o borrem” , “a min que me importa a xente que perde o galego”

Pero pareceme o melhor trabalho da esquerda , dende fai anos ,o pior e que a xente nom o entende , parecenlhe “umha parvada”. Pero nós seguiremos luitando ,porque temos fé neste povo e nesta terra

VIVA GALIZA CEIVE E PROLETARIA

cuộc cách mạng

O REBOIRAS, UN HOME A RECORDAR


Xosé Ramón Reboiras Noia, o Reboiras, naceu en Dodro, preto de Compostela, e considerado o exemplo mais alentador pra nosa loita, asemade, un opositor ao franquismo incasable.

En reación ao franquismo, de caracter españolista, no noso xoven Reboiras vai crescendo un espirito nacionalista revolucionario, dende a observa da decadente situación daquela Galicia.

En 1969 ingresa na UPG, definido como comunista patriotico, adicandose a Fronte Cultural Galega. Entre os mediados dos 70 é un dos orgañizadores sindicais mais activos, promoveo boicot as elecions do sindicato vertical.

Levou a UPG acercarse ao marxismo leninismo, ou mellor dito, aplicou os principios de marx, engels, lenin e stalinao seu caracter patriotico.

Reboiras e un home luitador, consciente e formado, ao que todos e todas lle debemos moito das suas ensinanzas.

Eire

domingo, 11 de abril de 2010

Reformar el PCE



Ya lo había dicho Julio Anguita, reformar es plantar cara a la realidad y apostar por superarla. Con este pretexto, muchos militantes comunistas exigimos ya la liberación del PCE de las garras opresoras y oportunistas de IU.

No queremos que nuestras filas "emigren" a esa multitud de partidos que dicen ser marxistas, pero solo de boquilla, porque hacer eso seria el triunfo oportunista llamazarista.

No me gusta ese argumento de que hemos perdido el rumbo. ¿A caso perdió el rumbo Allende con su proyecto de Frente Popular? La unidad es esencial, pero sin costarle el proyecto a los obreros, al PCE. Unidad por la Revolución SI! Unidad por unidad NO!

Por eso creo conveniente refundar el PCE, por un futuro comunista.

Firma: Carrete

sábado, 10 de abril de 2010

Cuba , Internacionalismo mais que nunca

A dereita, e a "esquerda" doblegada aos intereses do capital, levan unha campaña, dende fai tempo, en contra da Revolución Cubana. Mais, xa sabemos sobradamente cal e a posición dos conservadores neste aspecto, "quen non se subleva ao imperialismo ianke sera duramente castigado". Pero queria recordar, a esa esquerda tan noxenta, a gran labor de Cuba e dos seus camaradas no compromiso co Socialismo en todo o mundo.

A parte de manter estreitos lazos coa URSS, coa Republica Popular China e coa Corea ou coa RDA, Cuba participou en varias guerras en Africa, influindo decisivamente no derrocamento do Apartheid.

Actualmente, Cuba, mantén relacións cos paises progresistas de sudamerica, sintetizados no ALBA.

Cuba sempre co socialismo e coas cousas que nos consideramos xustas, a pesares do bloqueo imposto a este pequeno, pero a vez gran país. E unha goze ter este exemplo imparable de compromiso. O legado que nos deixou ninguen nolo borrará da memoria.

VIVA A REVOLUCIÓN CUBANA! NON A CONTRAINFORMACIÓN! NON AO BLOQUEO IANKE!!



Eire

Mais alo da Rianxeira




Mais alo da Rianxeira há outra Galiza , aquela das insustizas que sufre o povo , mais alo da Rianxeira da Igrexia de Santiago e a torre de Hercules , há outra Galiza que luita por um futuro melhor para o seu proletariado , mais alo da Rianxeira há Galiza , mais alo da Rianxeira estamos Nos! .


Nom queremos umha Galiza capitalista


VIVA GALIZA CEIVE E PROLETARIA !

cuộc cách mạng